Jedziemy nad Wisłę – Wyszogród i Czerwińsk

Za Wisłę w kierunku północnym można przedostać się na dwa sposoby. Przez Modlin lub Wyszogród. Na początku miesiąca pojechaliśmy do Modlina więc teraz był czas na drugą miejscowość i drugi most. Ten w Wyszogrodzie.

Główna zbiórka przed rajdem odbyła się pod torem kolarskim w Żyrardowie ale to co nas cieszy to na pewno fakt, że choć organizatorem jest ekipa z Żyrardowa to rajdy sprawiają, że na start przyjeżdżają ludzie z okolic. Tym razem też tak było. Trzy osoby były z Żyrardowa (w tym ja), a po jednej z Baranowa, Grodziska, Radziejowic i Mszczonowa. Po dojechaniu do Sochaczewa dołączyła do nas kolejna czwórka i jechaliśmy w składzie jedenastoosobowym.

Z Żyrardowa do Sochaczewa i dalej na Wyszogród można dojechać krajową 50 ale jazda z TIRami jest mało przyjemna nawet samemu. Jechaliśmy bocznymi drogami. Z Żyrardowa na Miedniewice a potem przez Czerwoną Niwę i Rokotów do Sochaczewa.

Tam dołączyła ekipa z Sochaczewa i pojechaliśmy dalej. Prosto na Żuków, Mistrzewice, Kamion i prosto na most w Wyszogrodzie. To jeden z najdłuższych mostów w Polsce. Liczy sobie 1201 metrów i do roku 2011 był najdłuższy w kraju. Fakt, jadąc nim trochę cię droga ciągnie. Ale jadąc nim widać już Wyszogród.

W Wyszogrodzie nie zabawiliśmy długo. Właściwie ledwo do niego wjechaliśmy a już wyjeżdżaliśmy. Kierowaliśmy się wzdłuż Wisły małą szutrową drogą. Może i nie jechało się tak elegancko jak gładkim asfaltem, ale widoki na Wisłę mieliśmy pierwszorzędne.

Po jakimś czasie przed nami pojawił się Czerwińsk. Malutka i zapomniana wioska z dużą katedrą na wzgórzu. Czerwińsk to też kawał historii Polski bo to właśnie tutaj przez Wisłę przeprawiał się Król Władysław Jagiełło, kiedy prowadził swoje wojska na Grunwald. Tutejszy zamek i katedra gościła też innych Królów Polski. Dziś w tym miejscu został kościół, klasztor i muzeum

Z Czerwińska kierujemy się w stronę domu. Wracamy do Wyszogrodu i „kultowej” Cafeteria Crem gdzie zatrzymujemy się na popas. Kawałek niżej, na skraju rozebranego już drewnianego mostu, jest jeszcze miejsce przy którym każdy szanujący się rowerzysta musi mieć fotkę. Więc mam i ja! Wyszogród zaliczony!

Zostało już tylko wrócić. Droga powrotna nie należała do najprzyjemniejszych. Kiedy mieliśmy wyjeżdżać z Wyszogrodu na horyzoncie zawisła wielka ciemna chmura. Gorzej, że zawisła w miejscu w którego stronę właśnie mamy jechać czyli na drugim brzegu Wisły gdzieś nad Sochaczewem.

Określenie – pchamy się w paszczę lwa – padło kilkukrotnie. Ale co mieliśmy do zrobienia? Na razie nie pada. Jedziemy!

Kilometr, może dwa później pogoda zaczęła się psuć. Zaczęło wiać a dodatkowo dostaliśmy informację że nad Sochaczewem przeszedł pogodowy armagedon. A my w ten armageddon się pchaliśmy. Zanim rozpadało się na dobre udało nam dojechać się do Tułowic gdzie schroniliśmy się w ośrodku turystycznym PTTK.

Jak tylko deszcz ustał pojechaliśmy dalej. Prosto na Żelazową Wolę a potem na Szymanów. Przez burzę, deszcz i postój musieliśmy gonić aby zdążyć przed zachodem słońca więc ograniczaliśmy przerwy do minimum. Tylko z jednym szybkim postojem do Żyrardowa dojechaliśmy z powrotem grubo po godzinie 20.

Łącznie nazbierało mi się tego dnia 135 kilometrów.